Vechten met een handicap

In mijn jeugd heb ik meerdere sporten beoefend. Toen ik ongeveer 7 jaar oud was, startte ik met voetballen. Naarmate ik ouder werd begon ik ook een interesse te ontwikkelen in kruisboogschieten, mede dankzij mijn vader en mijn grote held Robin Hood. Dit ging zo goed dat ik in 2000 mocht deelnemen aan het NK en daar aan het einde van de dag op hoogste trede van het erepodium mocht staan! Op mijn 15e kwam ik via mijn vakantiebaan in aanraking met aikido. Dit is een Japanse gevechtskunst en een uiterst effectieve vorm van zelfverdediging, waarbij de kracht van de aanval wordt gebruikt als basis voor de verdediging. Aikido legt meer de nadruk op behendigheid en snelheid dan op kracht en uithoudingsvermogen. Ik was meteen verslaafd aan deze sport. Van één keer in de week werd het twee, drie en zelfs vier keer in de week intenstief trainen. Ik deed verschillende stages in Europa en ben in 2002 naar Japan gereisd om daar aikido te beoefenen. In 2004, op mijn verjaardag, behaalde ik vol trots mijn zwarte band. Ook heb ik mijn eigen dojo gehad waar ik kinderen en volwassen lesgaf in aikido.

Mijn wereld stort in

Als je dit zo leest lijkt er eigenlijk niets aan de hand. Toch ging ik van bijna alles kunnen doen naar ineens niet meer kunnen hardlopen, moeite hebben met bewegen en steeds vaker vallen. Inmiddels loop ik nu met een rollator en ziet mijn leven er heel anders uit. Waar de artsen in eerste instantie niet wisten wat de oorzaak was, is vorig jaar geconstateerd dat ik HSP heb. HSP staat voor Hereditaire Spastische Paraparese. Het is een zeldzame erfelijke aandoening die een geleidelijke zwakte met spierspasmen in de benen veroorzaken. Mensen met deze aandoening hebben overdreven reflexen, krampen en spasmen, waardoor lopen moeilijker wordt. Mijn wereld stortte in toen ik de diagnose kreeg. Dingen die ik zo graag deed kon ik ineens niet meer. Toch probeerde ik positief te blijven. Als je valt kun je twee dingen doen: je kan blijven of je probeert weer op te staan, desnoods met collega’s, vrienden of familie aan je zijde. Dat laatste is dus precies wat ik doe.

Leven en werken

In het begin van mijn carrière vond ik een intake voor een nieuwe opdracht erg spannend. Het is namelijk de eerste indruk die iemand van je krijgt. Ook was ik in de eerste 2 à 3 jaar wat drukker of luider als persoon. Ik wilde op deze manier mijn handicap verbergen. Werken heeft zo zijn uitdagingen. Tijdens een intake vraag ik expliciet naar voor mij belangrijke zaken: Kan ik mijn auto makkelijk parkeren? Is de toegang tot de verschillende ruimtes goed te doen? Is er een mindervalide toilet op mijn verdieping? Gelukkig wil iedere collega, zowel bij Sogeti als bij de klant, me altijd helpen als ergens tegenaan loop. Daarom heb ik nu ook een nieuwe ambitie: inclusiviteit op het gebied van mentale en fysieke capabilities binnen Sogeti op de kaart zetten. Omgaan met uitdagingen van mentale en fysieke capabilities is iets waar we allemaal soms mee worstelen, ieder op zijn of haar eigen manier. Daarom wil ik er zeker van zijn dat iedereen zich bij Sogeti prettig en betrokken voelt. Het ondersteunen van collega’s met en zonder beperkingen is erg belangrijk omdat je er zo voor kan zorgen dat elke collega bij ons op de best mogelijke manier kan werken.

Met kleine stapjes de wereld rond

Mensen die me kennen weten dat ik altijd vrolijk en enthousiast ben. Ze vragen dan ook regelmatig hoe ik dat dan doe in mijn situatie. Het is voor mij eigenlijk vrij simpel: ik stel doelen in mijn leven. Daarbij verdeel ik grote doelen in kleinere subdoelen, zodat ik mijn vooruitgang zie. Ik ben dan ook enorm trots op mezelf wanneer ik zo’n doel behaal. Ook zijn er natuurlijk doelen die ik niet haal of doelen die toch te groot waren. Dat is dan even balen, maar met wat aanpassingen of met extra hulp ga ik er dan toch weer voor. Met kleine stapjes kun je ook de wereld rond. Eén van de lastigste ‘stappen’ was het kopen van mijn rollator. Ik ben nog jong en ik wilde de rollator dan ook eigenlijk helemaal niet kopen. Echter heb ik destijds toch de knoop doorgehakt. Toen ik mijn rollator ook daadwerkelijk had ging er eigenlijk een wereld voor me open. Ik kon weer langere afstanden overbruggen! Ook de aanschaf van een invalidenparkeerkaart was een dingetje. Ik wilde me niet gehandicapt voelen, maar merkte bij het boodschappen doen dat het toch lastiger werd om de boodschappen bij de auto te krijgen. Nu ben ik er erg blij mee.

Grootste inspiratie

Dan komen we bij mijn grootste inspiratie om gewoon door te gaan en te laten zien wie ik ben: mijn dochtertje. Ze is inmiddels 6 jaar oud, maar ze is zo trots op me! Ik kan haar helaas niet gemakkelijk tillen of leuke dingen met haar ondernemen, maar ze weet goed wat er speelt. Met alles wat ik doe probeert ze me ook te helpen. Toch wil ik met haar de dingen doen die ze leuk vindt. Als ze dan straalt en ze me een knuffel geeft maakt me dat echt enorm trots. Soms maakt ze ook misbruik van de situatie als we bijvoorbeeld naar haar favoriete pretpark de Efteling gaan. Op dit soort dagen zit ik in een rolstoel. Als ze dan moe is komt ze altijd voorzichtig naar me toe “Papa, ik ben moe. Mag ik bij jou op schoot komen zitten?” Aan het einde van zo’n dag mag dat natuurlijk wel! Een ander leuk voorbeeld is toen ze vroeg of ik nog kon springen. Ik sprong en je zag haar vol verbazing kijken. Ze rende naar iedereen toe die in de buurt was “Mijn papa kan springen! Mijn papa kan springen!”. Trotser kan ik dan natuurlijk niet zijn. Een volgend doel is het lopen van de avondvierdaagse met mijn dochtertje. Ik zal dan wel voor de 5 kilometer gaan, maar ik wil laten zien aan haar dat papa dat ook kan.

Ik wil mijn verhaal eindigen met een quote:
“Als het leven je uitdaagt met tegenslagen, daag jezelf dan uit om sterker te worden!”

Favorieten van François

• Gear: PS5, Platenspeler
• Games: The Last of Us, Uncharted en Persona 5
• Film(s): The Dark Knight Trilogy, Shawshank Redemption en Se7en
• Muziek: van Coldplay en Kensington tot hardstyle en techno!
• Restaurant: Kepass in Zeist! 
• Pretpark: de Efteling! Samen met mijn dochtertje in Joris en de Draak en de Python!
• Hobby: Lego en het sparen van vinyl (soundtracks van mijn favoriete games)

Werken bij Sogeti?

Sogeti omarmt diversiteit en inclusiviteit! Wil jij meer weten over werken bij Sogeti? Neem dan contact op of bekijk de vacatures.